Wednesday, July 13, 2016

อุปสรรคสำคัญที่คนสีแดงต้องก้าวข้ามให้ได้

เขียนไว้เมื่อราว 6 ปีที่แล้ว
..............................................

Piangdin Rakthai
July 27, 2010 · 

@*_*@' ช้างบ้าหน้าบาปหยาบหนา 
บีฑาเรือกไร่ไพรสวน 
แดงแตกแยกทัพปรับกระบวน 
เราชวนมาสร้างทางแท้ 
มดแดงแฝงกายไม้สูง 
เดินจูงมือจับกระชับแน่ 
รอฝันวันพบครบแล 
โดดกัดซัดแน่ช้างม้วย ...

มาเป็นมดแดงกันนะฮ๊าบ....


Piangdin Rakthai Piangdin RakthaiJuly 30, 2010 at 11:54pm
Subject: ข้อคิดสำหรับพี่น้องร่วมขบวนการแดง
หมายเหตุ: เขียบทความนี้มานานเกือบปีแล้วครับ แต่วันนี้ ความคิดเหล่านี้ก็ยังนำมาปรุงต่อและเสริมกับแนวทางมดแดงล้มช้างได้ครับ ขอฝากพิจารณานะครับ

อุปสรรคสำคัญที่คนสีแดงต้องก้าวข้ามให้ได้

ในขณะที่คนหัวใจสีแดงได้ต่อสู้เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยมาต่อเนื่องตั้งแต่
รัฐประหาร 49 และขยายตัวจนแดงไปทั่วแผ่นดินในขณะนี้นั้น คนเสื้อแดงได้
เรียนรู้และปรับเปลี่ยนความคิดรวมถึงแนวทางการเคลื่อนไหวมากมาย
และยังมีอะไรอีกมากมายที่พวกเราจะต้องทำเพิ่มอีกมากมาย เพราะกลุ่ม
เผด็จการที่แย่งอำนาจมาครองเกือบทุกระบบภายใต้ระบอบเผด็จการนั้น
ท่าทางจะไม่ยอมหยุด และคงจะปล่อยพิษออกมาอีกหลายยก...

สิ่งที่สำคัญที่สุดต่อความสำเร็จของคนสีแดง คือจำนวนคนไทยมหาศาล
ที่ตื่นแล้วจากความหลง 
ตื่นแล้วจากความหลอกลวง 
ตื่นแล้วจากความเป็นไทยแบบผิด ๆ 
ตื่นแล้วจากการแบ่งแยกชนชั้น 
ตื่นแล้วจากการเป็นทาสของระบอบที่ตอแหล
หากจำนวนคนไทยที่ตื่นแล้วนี้ เกินครึ่งของประชาชนที่มีสิทธิในการเลือกตั้ง
หากมีการเลือกตั้งหรือลงประชามติระดับชาติหรือระดับท้องถิ่น พรรคของประชาชนก็จะชนะทุกครั้ง
หากมีการแสดงพลังต่อต้านสิ่งใด ก็จะเป็นผลสมเจตนา
อยากเปลี่ยนสีฟ้าก็จะทำได้ อยากเปลี่ยนหน้าดินก็จะทำได
และพลังมหาศาลที่พิสูจน์รู้ได้ชัดเจนนี้เอง หากมีการจัดการให้ดี
ก็จะเป็นชัยชนะกว่าครึ่งหนี่งของการต่อสู้
เพราะใครก็ได้ที่มานำฝูงชน จะทำอะไรก็จะได้ดั่งใจ

แต่อุปสรรคสำคัญของคนเสื้อแดงก็คือ คุณภาพในหัวใจและความคิดของคนเสื้อแดงเอง
หากหนทางประชาธิปไตย คือการเคารพในเสรีภาพ ความเสมอภาค และการสร้างภราดรภาพ
คนเสื้อแดงต้องแสดงออกในคุณลักษณะเหล่านี้ให้ประจักษ์
เพราะความเชื่อที่เป็นอุดมการณ์และนำไปสู่การแสดงออกอย่างกลมกลืนแท้จริงเท่านั้น
ที่จะดลใจให้คนที่ยังไม่ตื่น ไม่รู้ ไม่เลิกหลง กลับตัวได้
และคนสีแดง จำเป็นต้องทำให้คนอีกมากมายกลับตัวให้ได้
แล้วหันมามองคุณค่าประชาธิปไตย ร่วมทางเดินเดียวกัน สู่เป้าหมายเดียวกันกับพวกเรา

เมื่อเราสามารถดึงคนไทยมาร่วมใจ ร่วมแนวทางได้เพิ่มขึ้นแล้วนั่นแหละ
ที่เราจะทำในสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้เกิดสิ่งที่ต้องเกิด ก่อนการได้มาซึ่งเสรีประชาธิปไตย

คนมหาศาลเหล่านี้ จะเริ่มทำสิ่งต่าง ๆ เช่น
ถือไฟฉาย จุดตะเกียง หรือแม้แต่เทียน พร้อมส่องไปยังเจ้าของลัทธิเผด็จการ
จนคนถูกส่องไฟอายต้องยอมถอดหน้ากากยอมแพ้

แค่ส่งเสียงพร้อมกัน ทหารก็ต้องถอยทัพกลับ

แค่เลิกทำงานพร้อมกัน ก็ทำให้ประเทศไทยเป็นอัมพาตได้

แค่พร้อมใจกันเลิกสนับสนุนกิจการใด ก็ทำให้กิจการนั้นล่มจมได้ 

แค่กระซิบเสียงพร้อมกัน ก็ทำให้เสียงสะท้านไปทั่วแผ่นดินได้ ฯลฯ

เมื่อใดก็ตามเราก้าวถึงจุดนี้ ประเทศไทยจะถูกจารึกว่า 
เป็นประเทศแรก ที่ได้มาซึ่งเสรีประชาธิปไตยฉบับเต็ม 
โดยไม่นองเลือด เช่นเดียวกับการเลิกทาส ที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว

วันนี้ คุณอดทนที่จะอยู่ร่วมและเรียนรู้กับคนสีอื่นบนพื้นฐานภราดรภาพ 
และการเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นคน เสรีภาพ และความเสมอภาคของการแสดงออกได้หรือไม่?

วันนี้ คุณอดทนที่จะอธิบายและรับฟังความเห็นต่างได้ดีหรือไม่?

วันนี้ คุณพูดเหตุผลให้คนหลงได้เข้าใจเจตนาดีและผลดีที่ทุกฝ่ายจะได้
ด้วยความอดทนและด้วยเหตุผลที่แท้จริงหรือไม่?

และมีอีกหลายคำถาม ที่คนเสื้อแดงต้องถามตัวเอง
เพื่อให้แน่ใจว่า เราเป็นและทำตัวสอดคล้องกับสิ่งที่เราเรียกร้องหามาตลอ

อุปสรรคสำคัญที่สุด ไม่ได้อยู่ที่ไหนไกล
... อยู่ส่วนบนสุดของร่างกาย ระหว่างสองไหล่นั่นเอง

วันนี้...
ประชาชนต้องผันตัวเป็นเหมือนมดแดงจำนวนมหาศาล ที่เกิดจากแต่ละตัวที่มุ่งมั่นด้วยความเชื่อว่า มดแดงตัวน้อย ๆ นี้ หากรวมตัวกัน หากมีเป้าหมายเดียวกัน หากไม่ย่อท้อ หากวิ่งไปหาจุดตายช้างอย่างไม่ย่อท้อ วันหนึ่ง เราล้มช้างได้....
 — in Stanford, California.

No comments:

Post a Comment